Iznik je grad na zapadu Turske, administrativni centar istoimenog vilajeta u provinciji Bursa. Smešten je u plodnoj kotlini, na istočnoj obali jezera Iznik, na 90 m nadmorske visine, sa severa i juga okružen brdima. Udaljen je oko 90 km od Burse i oko 220 km od Istanbula. Vilajet Izmir zauzima površinu od 753 km2 i u njemu živi oko 45.000 ljudi, dok sam grad Iznik ima oko 15.000 stanovnika. Područjem preovladava umerena klima, sa vlažnim zimama i toplim, ali i kišnim letima. Nikeja, istorijski naziv Iznika koji se i danas često upotrebljava, je grad poznat pre svega po svojoj bogatoj istoriji. U svojoj prošlosti bio je u sastavu četiri velika kraljevstava, a u njemu su održana i dva Vaseljenska sabora. Takođe, Iznik je poznat i po proizvodnji plave Iznik keramike. Zbog brojnih kulturno-istorijskih znamenitosti i duge tradicije Iznik privlači veliku pažnju turista iz celog sveta.
Prema pronađenim arheološkim ostacima, pretpostavlja se da je šire područje današnjeg Iznika bilo naseljeno još 2.500 godina pre Hrista. U 7. veku p.n.e. postojalo je naselje Helikare, koje su nastanjivala tračanska plemena. Na temeljima tog naselja Antigon I, najpre vojskovođa Aleksandra Velikog, a kasnije kralj i osnivač makedonske dinastije Antigonida, podigao je 316. godine p.n.e. grad koji je po sebi nazvao Antigoneja. Međutim, već 305. godine p.n.e. grad osvajaju Tračani, čiji kralj Lisimah daje gradu ime Nikeja, po svojoj ženi Nikaji. Grad 281. godine p.n.e. postaje prestonica Bitinijskog kraljevstva i počinje naglo da se razvija. U istom veku osvajaju ga Rimljani, a u 1. veku p.n.e. i u 1. veku nove ere grad je bio pogođen brojnim zemljotresima i gotovo potpuno razoren, da bi ga krajem 1. i početkom 2. veka obnovio rimski car Hadrijan. U Nikeji je dosta rano počelo da se širi hrišćanstvo. Nakon što je Konstantin Veliki Milanskim ediktom 313. godine uspostavio ravnopravnost religija, Nikeja postaje sedište hrišćanske episkopije. Već 325. godine u njoj je održan Prvi Vaseljenski sabor, poznat i kao Nikejski sabor. U 6. veku prvi vizantijski car Justinijan I najpre je obnovio Nikeju, a zatim izgradio i mnoge nove građevine u njoj. U crkvi Aja Sofija 787. godine održan je i Sedmi vaseljenski sabor, drugi po redu u ovom gradu. Seldžuci osvajaju Nikeju 1071. godine i vladaju njome do 1097. godine, kada ona ponovo postaje deo Vizantijskog carstva. Nakon što su 1204. godine Krstaši osvojili Carigrad, u Nikeji je stvoreno Nikejsko carstvo, a sve do 1261. godine, kada je Mihajlo VIII Paleolog obnovio vizantijsko carstvo i ponovo osvojio Carigrad, ona je bila sedište Vaseljenskog patrijarha. U sastav Otomanskog carstva Nikeja ulazi 1331. godine i vrlo brzo postaje važan centar kulture i umetnosti, u koji se za vreme vladavine sultana Selima I, 1514. godine, doseljavaju azerbejdžanski keramičari i otpočinju proizvodnju plave Iznik keramike, po kojoj je grad i danas poznat.
Danas je Iznik grad u kome postoji mnoštvo kulturno-istorijskih atrakcija. Stari Nikejski bedemi opkoljavali su Nikeju sa svih strana. Kao uzor za njihovu izgradnju poslužili su dvostruki Teodosijevi bedemi u Carigradu. Ove masivne zidine, ukupne dužine 4.427 m, sastojale su se iz više delova: unutrašnjih bedema, visokih 9 i širokih 3,5 m, koji su imali 108 kula, međuprostora širokog 16 m, spoljašnjih bedema, drugog međuprostora i kanala sa vodom. Danas su bedemi na više mesta probijeni, pre svega zbog izgradnje putne infrastrukture, ali dobar deo zidina i sada postoji stoji i predstavlja najveću atrakciju u Izniku. Među brojnim gradskim atrakcijama ističu se: Crkva Božanske mudrosti (Aja Sofija), Crkva Preobraženja Bogorodice, Hadži Ozbekova džamija, Zelena džamija, Medresa Sulejman paše, Mauzolej Hajrudin paše, gradski Muzej Imaret, ostaci Rimskog teatra, Berberov kamen, Kasijev obelisk itd.
Najveća prirodna atrakcija u gradu je jezero Iznik (Askalion), na čijoj istočnoj strani se smestio grad. Jezero je dugo 32 km i široko u proseku 10 km, njegova ukupna površina iznosi 303 km2, a maksimalna dubina je oko 75 m.
Zahvaljujući blizini gradova Burse i Istanbula, do kojih postoje redovne autobuske linije, Iznik je dobro saobraćajno povezan sa ostalim delovima Turske.