Konija je grad u regionu centralne Anadolije, administrativno sedište istoimenog vilajeta. Prema popisu iz 2011. godine Konija je imala oko 1,1 milion stanovnika, po čemu je šesti najveći grad u Turskoj. Konija ima kontinentalnu klimu sa subpustinjskim elementima. Leta su izuzetno vruća, često sa temperaturama preko 40oC, dok su zime snežne i hladne.
Istorija Konije seže u daleku prošlost. Arheološka istraživanja vršena na Aladinovom brdu u samom centru Konije, dovela su do otkrića da je ovo područje bilo naseljeno još u 3. milenijumu p.n.e. Konija je jedan od najstarijih gradova sveta, prvi grad podignut nakon velikog
potopa. Kasnije je grad bio najpre u sastavu Hetitskog carstva, zatim Frigije, da bi u 3. veku p.n.e. postao grčki polis. Rimski car Hadrijan pretvorio je grad u rimsku koloniju i dodelio mu naziv Aelia Hadriana. Grad se spominje i u Novom zavetu, ali pod imenom Ikonion, grad koji je dva puta posećivao Apostol Pavle. Kasnije Ikonion postaje deo Vizantijskog carstva, a Arapi su ga u periodu između 7. i 9. veka više puta osvajali. Kao prestonica seldžučkog sultanata od 1081. godine grad dobija današnje ime Konija. Pod Seldžucima nastupa zlatni period u razvoju grada. Izgrađena su brojna znamenita zdanja, osnovane islamske škole, grad postaje središte obrazovanja, kulture i umetnosti. Posle Seldžuka Konja ulazi u sastav mongloskog Ilkanata, zatim pada u ruke Karamanida, turkmenistanske dinastije, da bi je Osmanlije osvojile 1467. godine. Od tada pa sve do kraja 19. veka Konija je bila na margini. Pruga Istanbul – Bagdad, podignuta 1896. godine prošla je i kroz Koniju, čime su stvoreni uslovi za ponovni razvoj grada. Izgrađeni su sistemi za navodnjavanje, a Konija postaje najvažniji centar centralne Anadolije sve do 1923. godine, kada primat počinje da preuzima nova turska prestonica Ankara.
Danas je Konija jedan od najrazvijenijih privrednih i industrijskih centar u Turskoj. Sa druge strane, Konija je grad islamske tradicije, najkonzervativnija i najreligioznija sredina u čitavoj Turskoj. Poznata je kao grad derviša i mesto u kome je Melvana Dželaludin Rumi, čuveni islamski teolog, filozof, pesnik i sufi mistik, razvijao svoja učenja i ideje i širio kult sufizma. U njoj se nalaze brojne kulturno-istorijske znamenitosti. Tekija Melvana Dželaludina Rumija, impozantni kompleks zgrada sa Melvana Mauzolejom nalazi se južno od centra grada. Najpre je, u drugoj polovini 13. veka sagrađen mauzolej, a kasnije je vekovima kompleks dograđivan i rekonstruisan. Najgrandiozniji deo mauzoleja je zelena grobnica, ukrašena gipsanim reljefima i zidnim rezbarijama, pozlaćenim detaljima i brojnim drugim elementima koji gotovo da predstavljaju savršenstvo islamske umetnosti. Isto tako, sarkofazi predstavljaju perfekcionistička dela seldžučke drvodeljačke umetnosti. Selmahane, hala u kojoj se obavljaju derviški rituali, poznati kao „vrteći derviši“ nalazi se severno od zelene kupole, a pored nje je i lepa mala džamija iz 16. veka. U sklopu kompleksa se nalazi i Melvala islamski muzej, otvoren 1927. godine. Muzejska riznica obuhvata lične stvari Melvane Dželaludina Rumija i drugih derviša, ručno ukrašavane marame, ornamente, rukopise, drvene predmete sa izraženim elementima islamske umetnosti, tradicionalne Melvevi muzičke instrumente, razne tepihe i brojne druge predmete. Ostali poznati muzeji u Koniji su: Muzej seldžučke umetnosti, smešten u Indže džamiji i Medresi, kompleksu podignutom 1258. godine, Muzej keramike u Medresi Kartaji iz 1251. godine, Muzej seldžučkih i osmanskih starina u Medresi Sarćali, koja potiče iz 1242. godine itd. Još jedna velika znamenitost grada je Aladinova džamija, podignuta i dograđivana u periodu od sredine 12. do sredine 13. veka, koja se nalazi u sklopu gradske citadele. U sastavu ovog kompleksa, smeštenog na Aladinovom brdu u samom centru Konije, nalazi se i mauzolej Kejkubata, u kome je sahranjeno desetak seldžučkih vladara, počevši od Ala al-dina Kejkubata I, po kome je čitav kompleks i dobio ime. U Koniji postoje još mnogi istorijski spomenici, džamije i medrese. Simbol modernog grada predstavlja Kula Seldžuk. U njoj je smešten trgovinski centar Konija, zgrada je podignuta 2006. godine, ima 42 sprata i visinu od 163 m. Na vrhu zgrade nalazi se rotirajući restoran iz koga se pruža fantastičan pogled na grad. Kula Seldžuk je najviši objekat u Koniji i 11. najveći neboder u celoj Turskoj. Na oko 50 km jugoistočno od Konije smešten je arheološki lokalitet Čatal Hejuk, sa ostacima naselja iz mlađeg kamenog doba. Ovo naselje, koje je nastalo je oko 6.900. godine p.n.e., bilo je smešteno između dva brda, na ukupnoj površini od 170.000 m2 i imalo je oko 5.000 stanovnika. Vrhunac u razvoju naselja desio se u periodu između 6.250. i 5.400 godine p.n.e. Kuće u kojima su živeli ljudi bile su četvrtastog oblika, površine 25 m2, a u naselju nije bilo ulica, pa su kuće bile nagomilane jedna na drugu i u njih se ulazilo sa krovova, na kojima su ljudi obavljali svoje svakodnevne delatnosti. Zidovi i podovi kuća obloženi su slojem ilovače. Na zidovima su pronađene slike i reljefi glava bikova, ljudskih bića za koje se pretpostavlja da su predstavljali bogove, scene iz lova itd. Na lokalitetu su otkriveni i brojni drugi religijski simboli. Ispod samih kuća pronađeni su grobovi sa brojnim ljudskim skeletima, ali i brojni predmeti od gline, bakra, drveta, tekstila itd. U nišama kuća nalazio se veliki broj predmeta od antropomorfne plastike i keramike, raznih oblika i motiva. Kao jedinstveni primerak ljudske i društvene evolucije, lokalitet Čatal Hejuk se od 2012. godine nalazi na UNESCO-voj listi svetske kulturne baštine.
Kada je reč o saobraćajnoj povezanosti, do Konije se može doći nekom od mnogobrojnih autobuskih linija koje postoje iz brojnih gradova, najviše iz Istanbula, Izmira i Ankare. Takođe, Konija je povezana sa Ankarom, Eskišehirom i Istanbulom i železničkim linijama. Iz Ankare za Koniju svakog dana polazi 8 vozova, a putovanje traje oko 100 minuta.