Trabzon je glavni grad istoimenog vilajeta na severoistoku Turske i najveća crnomorska luka. Grčki naziv za grad je Trapezunt. Smešten je na obali Crnog mora, na mestu gde počinje planinski masiv Kavkaza, koji se dalje pruža severoistočno od Trabzona, a u njemu se formira i važna tranzitna trasa koja vodi jugoistočno od grada prema Iranu. Vilajet Trabzon prostire se na ukupnoj površini od 4.685 km² i ima nešto više od 400.000 stanovnika, od čega u samom gradu, prema podacima iz 2009. godine, živi oko 231.000 ljudi. Područje grada i njegove okoline je pretežno brdovito i šumovito, sa razvijenom hidrografskom mrežom koju čine brojne reke i jezera. Crnomorska klima koja preovladava u oblasti Trabzona, uslovljava česte kiše tokom cele godine. U Trabzonu kiša tokom godine pada prosečno 148 dana, srednja godišnja količina padavina je 816 mm/m², a najviše padavina ima u oktobru i novembru. Sneg pada između decembra i marta, ukupno desetak dana u toku godine. Najtopliji mesec je avgust, sa prosečnom temperaturom od 23,6^oC, a najhladniji su januar i februar sa srednjom temperaturom od 7,6^oC. Najviše sunčanih sati ima u junu, oko 210, dok je decembar mesec sa svega 80 sunčanih sati. Temperatura vode u Crnom moru tokom cele godine kreće se u rasponu od 10 do 20^oC.

Prema predanju, grad su sredinom 8. veka p.n.e. podigli grčki trgovci iz Mileta pod nazivom Trapezus. Spadao je u 10 najvažnijih trgovinskih centra Mileta na Crnom moru, u njemu su se brzo razvili bankarski poslovi, što dokazuje jedna pronađena srebrna kovanica, koja je danas izložena u Britanskom muzeju u Londonu. U 3. veku p.n.e. grad je pripojen Ponstkom kraljevstvu i postao je važna vojna luka. Sredinom 1. veka p.n.e. Trapezus ulazi u sastav rimske provincije Galatije. Na početku nove ere, a naročito u periodu vladavine rimskog cara Hadrijana, u prvoj polovini 2. veka, došlo je do procvata u razvoju, izgrađena je gradska infrastruktura, a luka je renovirana. Goti su 258. godine opljačkali i uništili Trapezus, koji je kasnije obnovljen, ali sve do 8. veka je bio u stagnaciji, da bi od 8. do 10. veka ponovo postao veliki trgovački centar i glavno raskršće važnih puteva. Posle Četvrtog krstaškog rata, u 13. veku u Trabzonu je osnovano Trapezuntsko carstvo, u to vreme jedna od najjačih vizantijskih država. Turski sultan Mehmed II Osvajač je zauzeo Trabzon 1461. godine, ali, iako su se u njega doselili brojni Turci, on je ostao važan centar hrišćanske kulture. Tokom Prvog svetskog rata, 1916. godine Trabzon su zauzeli Rusi, a 1923. godine on ulazi u sastav Turske republike. Po završetku Drugog svetskog rata izgrađene su nova luka i magistrala duž obale Crnog mora, što je Trabzonu vratilo ulogu važnog saobraćajnog čvorišta i grad je mogao da nastavi svoj dalji razvoj.

Danas je Trabzon najveća luka na obali Crnog Mora, važan privredni i trgovački centar Turske, glavno saobraćajno čvorište crnomorske oblasti u Turskoj i univerzitetski centar. Takođe, veliki broj kulturno-istorijskih i prirodnih znamenitosti čine ga i privlačnom turističkom destinacijom. Gradska arhitektura, brojne džamije i crkve, manastiri u okolini grada, tradicionalni bazar, veliki broj prodavnica i restorana, nacionalni park jezera Uzungol i mnoge druge atrakcije privlače iz godine u godinu sve veći broj turista.

Crkva Svete Sofije (Aja Sofija) u Trabzonu izgrađena je sredinom 13. veka u periodu vladavine Manojla I Velikog Komnina, trapezuntskog cara od 1238. do 1263. godine. Kada je 1461. godine sultan Mehmed II Osvajač priključio Trabzon Otomanskoj imperiji, crkva je pretvorena u džamija, a sve njene freske su prekrivene. Tokom Prvog svetskog rata crkva je služila kao bolnica i magacin ruske vojske, a nakon rata je ponovo pretvorena u džamiju. Od 1964. godine Aja Sofija u Trabzonu postaje muzej. Ova crkva, jedan od najlepših primeraka pozne vizantijske umetnosti i arhitekture, visoka je oko 13 metara, dok njena pravougaona osnova ima dimenzije 22×11,6 m. Veliku centralnu kupolu podupiru četiri kolone lučnih stubova, u unutrašnjosti crkve nalaze se brojni mozaici i freske iz 13. veka, otkrivene od strane eksperata Edinburškog univerziteta, tokom njene restauracije sredinom prošlog veka. U crkvenoj porti nalazi se i zvonik iz 1427. godine, visok 40 metara i takođe ukrašen zadivljujućim freskama. Među trabzonskim džamijama ističu se: Fatih Džamija, izgrađena kao pravoslavna crkva u 10. veku na mestu gde se ranije nalazio rimski hram, a od sredine 15. veka pretvorena je u džamiju, Džamija Yeni Cuma prvobitno vizantijska bazilika, podignuta najverovatnije u 14. veku i pretvorena u džamiju 1461. godine, Iskender pašina džamija izgrađena u 16. veku i brojne druge.

Trabzonska citadela je kompleks tvrđava koji čine tri zasebna dela: gornja tvrđava, koja je i najstarija, sagrađena je još u antičkom dobu i služila je kao akropolj, srednja tvrđava, koju je izgradio Aleksije II Veliki Komnin početkom 14. veka i donja tvrđava, takođe podignuta za vreme Aleksija II. Unutar zidina ovog grandioznog kompleksa postoje brojni hramovi, crkve, džamije, turska kupatila i mnoge druge građevine, različitog nivoa očuvanosti. Ataturk Kosku je vila izgrađena u viktorijanskom stilu 1890. godine, kao privatna kuća uspešnog grčkog trgovaca iz Trabzona, a danas predstavlja spomen-kuću oca moderne turske države Kemala Ataturka. Trabzonski muzej nalazi se u vili Kostaki, koja je podignuta početkom 20. veka kao privatna rezidencija Kostakija Teofilaktosa, uglednog trabzonskog bankara. U periodu od 1988. do 2001. godine izvršena je potpuna restauracija zgrade i nakon toga je u njoj otvoren gradski muzej. U muzejskoj riznici nalazi se više od 3.500 predmeta podeljenih u dve zbirke. Arheološka zbirka sadrži stari novac i zavidan broj predmeta od keramike, mermera, bazalta i metala iz različitih istorijskih razdoblja, od bronzanog doba do vizantijskog perioda. Etnografska zbirka sadrži brojne predmete i rukotvorine islamske kulture i umetnosti, od otomanskog carstva do danas. Boztepe park smešten je 3 km jugoistočno od centra grada na istoimenom brdu. Poznat je po tome što se u njemu nalaze manastir Kizlar, osnovan u 14. veku za vreme vladavine Aleksija III Velikog Komnina, zatim četiri svete fontane i više turskih čajdžinica, kao i po predivnom panoramskom pogledu koji se sa njega pruža na grad.

U širem okruženju Trabzona postoji veći broj manastira čiji obilazak predstavlja pravi užitak za ljubitelje istorije i arhitekture. Među njima svakako najviše pažnje privlači Manastir Sumela, koji se nalazi na 50 km južno od Trabzona, na planini Mela. Ovaj manastir, posvećen Devici Mariji, smešten je na jednoj strmoj kamenoj litici, na 1.200 m nadmorske visine. Osnovala su ga dva monaha, Barnabus i Sofronije, na mestu gde su, prema legendi, pronašli ikonu Device Marije, delo Svetog Luke. Manastir je podignut 386. godine u periodu vladavine cara Teodosija I Velikog, a u 6. veku, tokom vladavine cara Justinijana, on je obnovljeni i proširen. U drugoj polovini 14. veka, tokom vladavine Aleksija III Velikog Komnina, kao i njegovog sina Manojla II Velikog Komnina, u manastir se mnogo ulagalo i on je dobio današnji izgled. Čak i kada su ovim područjem zavladale Osmanlije 1461. godine, manastir je uživao zaštitu sultana. Nakon osnivanja moderne turske države 1923. godine Sumela je napuštena, a nekoliko godina kasnije njena glavan ikona Device Marije, poznata i kao Panagija, tajno je prebačena u manastir Panagija Sumela u Grčkoj. Poslednja restauracija manastira izvršena je 2012. godine i danas manastir predstavlja jedinstvenu atrakciju i važan centar hrišćanskih hodočasnika iz celog sveta. Pored Sumele, na širem području Trabzona mogu se posetiti i manastir Kajmakli, jermenska bogomolja podignuta verovatno u 11. veku, ostaci manastira Kustul iz 8. veka, smešteni na 30 km jugoistočno od Trabzona, kao i Manastir Vazeoln, udaljen 40 km južno od Trabzona, podignut još krajem 3. veka, a danas, je na žalost, dosta oštećen.

Nacionalni park i jezero Uzungol nalaze se na oko 100 km južno od Trabzona. Jezero je smešteno u slikovitoj dolini Pontic planina, a na njegovoj obali nalazi se selo Uzungol. Netaknuta priroda i česte magle koje padaju na jezero čine zadivljujući prirodni ambijent zbog koga ova destinacija postaje sve popularnija kod turista. Zadnjih godina selo se razvilo u pravi turistički centar sa hotelima, restoranima i prodavnicama, a izgradnjom putne infrastrukture Nacionalni park Uzungol je dobio sve neophodne uslove za dalji turistički razvoj.

Trabzon ima veoma razvijenu saobraćaju mrežu. Nekada glavno čvorište čuvenog puta svile, grad je i danas najvažnija raskrsnica drumskih puteva na Crnom moru. Takođe, Trabzon je i najveća luka na obalama Crnog mora, a kada se tome pridoda aerodrom Trabzon, sa više od 2 miliona putnika godišnje, potpuno je jasno da je ovaj grad jedan od najvažnijih saobraćajnih čvorišta u Turskoj.