Bizerta je grad, luka i letovalište na Sredozemnom moru, u najsevernijem delu Tunisa, smešten u istoimenom vilajetu, čiji je administrativni centar, na 65 km od prestonice Tunisa i svega nekoliko kilometara od rta Cap Blan, najsevernije tačke afričkog kontinenta. Takođe, to je grad u Tunisu koji je najmanje udaljen od italijanskih ostrva Sicilije i Sardinije, od kojih ga deli Sredozemno more. Ima oko 115.000 stanovnika. S obzirom da se nalazi na krajnjem severu zemlje, Bizertu odlikuje i prijatnija klima. U odnosu na ostale gradove u Tunisu, temperature tokom leta su dosta niže, što omogućava prijatniji ugođaj gostima grada.

Iako je grad sa najdužom istorijom od svih gradova u Tunisu, karakterističan je po mnogim modernim elementima i izrazitim evropskim uticajem. Bizerta ima ukupno 5 pristaništa – istorijsko, ribarsko, industrijsko, trgovačko i luku slobodne trgovine. Još jedna specifičnost Bizerte je i bujna vegetacija, koju čine prelepe šume. Uz morsku obalu, sa obe strane Bizerete, nižu se prelepe peščane plaže, ukupne dužine preko 50 km.

Na osnovu iskazanih činjenica može se zaključiti da je Bizerta grad koji je po mnogo čemu „naj“. To je najstariji, najmoderniji, najevropskiji, najseverniji, najhladniji i najzeleniji grad u celom Tunisu.

Grad je osnovan kao trgovačka luka od strane Feničana oko 1.100 godine p.n.e. Za vreme Punskih ratova trpeo je uticaj Kartagine, da bi nakon Trećeg punskog rata pao pod vlast Rimljana, koji su ga nazvali Hippo Zarytus. Svoje današnje ime grad nosi od 7. veka, kada su ga osvojili Arapi. Sredinom 11. veka, Bizerta je bila uporište ratničkog plemenskog saveza Banu Hilal, čiji je kulturni uticaj i danas primetan u gradu. Od 12. veka Bizerta deluje kao autonomna oblast. Španski kralj Karlo V je u 16. veku vladao ovim krajevima dobrih 40 godina, da bi 1574. godine vlast nad Bizertom preuzeli Turci. Bizerta potom postaje gusarski grad sve do 1880. godine, kada je osvajaju Francuzi. Njihovim dolaskom otpočinje intenzivan razvoj i izgradnja modernog grada koji postaje važna baza francuske mornarice. Za vreme Prvog svetskog rata u vojnoj bazi je boravio deo srpske vojnih snaga, a na hrišćanskom groblju u Bizerti postoji spomen kosturnica u kojoj je sahranjeno 833 vojnika i oficira srpske vojske. Tokom Drugog svetskog rata na području Bizerte vodile su se teške bitke između nemačke i američke vojske. Iako je Tunis stekao nezavisnost 1956. godine, Francuska je kontrolisala Bizertu sve do 1963. godine, kada je posle sukoba sa lokalnim stanovništvom francuska vojska konačno napustila ovaj grad.

Bizerta se razlikuje od ostalih gradova u Tunisu po tome što je u njenom centru smešten novi deo grada Ville Nouvelle. On je izgrađen krajem 19. veka, nakon dolaska Francuza, pa gradom dominiraju elementi tipični za francusku arhitekturu. Uticaj Francuske se primećuje čak i u rasporedu ulica, pa osim sistema tipičnog za tunižanske ulice koje se seku pod pravim uglom, postoje i avenije koje se prostiru po dijagonali, što je odlika ulične mreže u francuskim gradovima.

Od Ville Nouvelle do starog gradskog jezgra Medine (Arapski grad) vodi most preko stare gradske luke. Medina je smeštena u neposrednoj blizini stare luke, okružena tvrđavom Kasbah i trgom Place Bouchoucha. Presecaju je vijugave uske ulice, a poseban utisak ostavljaju stare gradske kuće, koje se nalaze u privatnom vlasništvu. U Medini se nalazi i najstarija džamija Bizerte. Dominantan položaj u Medini zauzima tvrđava Kasbah, impozantno zdanje sagrađeno od debelih i 10 metara visokih zidova. Tvrđavu su sazidali Turci u 17. veku, na ruševinama stare vizantijske tvrđave podignute u 6. veku. Postoji samo jedna kapija koja vodi u unutrašnjost tvrđave. Unutar Kasbaha smeštena je džamija, okružena uskim krivudavim uličicama. Neposredno uz veliku tvrđavu nalazi se i mala tvrđava Ksibah, sagrađena oko malog okruglog tornja. U okviru Ksibaha nalazi se Okeanografski muzej sa dosta oskudnom kolekcijom eksponata. Pored Medine smešten je trg Place Bouchoucha. Na njemu se nalaze pijaca, Velika džamija i najlepša fontana u gradu Youssef Dey. Španska tvrđava, koja je sagrađena od strane Turaka krajem 16. veka za potrebe odbrane od napada španske vojske, smeštena je na brdu koje se nalazi severno od Medine.

Gradska rivijera Corniche vodi uz morsku obalu sve do rta Cap Blan i ima ukupnu dužinu preko 8 km. Na delu šetališta koje je bliže centru Bizerte veće su gužve i šetalište je manje čisto, a što je rivijera dalja od grada manje je gužve i kupača, dok je okruženje čistije i mirnije. Na 30 km jugozapadno od Bizerte nalazi se Nacionalni park Ichkeul, koji obuhvata jezero Ichkeul i planinu Jebel Ichkeul. Poznat je kao privremeni dom brojnih vrsta ptica selica (rode, patke, guske, ružičasti flamingosi itd.), koje tokom zime nastanjuju područje Nacionalnog parka. Dominantne životinjske vrste u parku su mungosi, šakali, divlje svinje, bivoli itd. Park je odlično uređen, sa informativnim centrom, obeleženim planinskim stazama, stolovima za piknik i velikim parkiralištem. Nalazi se na listi UNESCO-ve kulturne baštine. Ponuda smeštaja u Bizerti je veoma bogata, od smeštaja u auto kampovima, hostela i hotela nižih kategorija, sa jeftinim sobama, pa sve do najluksuznijih hotela, među kojima se, kao najbolji u gradu, ističe hotel Bizerta Resort, kategorizovan sa 4 zvezdice. Saobraćajna povezanost je sasvim zadovoljavajuća. Najbliži aerodrom se nalazi u prestonici Tunisa, na svega 65 km od Bizerte. Do grada Tunisa se može stići autobusom, za šta je potrebno putovati oko dva sata, dok se vozom do tunižanske prestonice stiže za sat i po vremena.