Kartagina je antički grad-država, koji je predstavljao jednu od najmoćnijih imperija svoga doba. Izgradili su je Feničani 814. godine p.n.e. na severu Afrike, tačnije na teritoriji današnjeg Tunisa. Predanje kaže da je Kartaginu osnovala princeza Elisa ili Dido, kako su je nazivali Rimljani. Ona je na sever Afrike došla bežeći od svog brata koji je nasledio presto u gradu Tiru i smatrao je da princeza može da ugrozi njegovu vladavinu, pa je hteo da je ubije. Elisa je dobila dozvolu od kralja Jarba da podigne grad. Vrlo brzo taj grad, Kartagina, preuzeo je primat na celom Mediteranu, pre svega zbog izuzetnog geografskog položaja na raskršću najvažnijih pomorskih puteva Sredozemlja. Kartagina je postala moćna luka, odlično zaštićena sa kopna i sa mora, sa plodnim zemljištem u svom zaleđu.

U Kartagini su postojale dve luke, od kojih je jedna služila kao pristanište za trgovačke brodove, dok je druga bila vojna. Vojna luka, koja je nosila naziv Koton, opasana ogromnim zidinama i zabranjena za strance, ubrajala se u svetska čuda antičkog doba. Odbrambeni sistem grada, najmoćniji u to doba, činili su zidovi ukupne dužine 37 kilometara. Gradske zidine su takođe smatrane antičkim svetskim čudom. Među arhitektonskim objektima Kartagine najviše pažnje je privlačila Velika biblioteka, koja je, na žalost, spaljena tokom Punskih ratova. U Kartagini, koja je nosila epitet „Dragulj Sredozemlja“, isticala se i velika citadela Birsa, koja se nalazila u centru grada, a njeni ostaci sačuvani su do današnjih dana. Brzom razvoju Kartagine značajan doprinos dali su poljoprivreda i trgovina, kao i pomorski saobraćaj. Na svom vrhuncu grad je imao 500.000 stanovnika i jedan je od najvećih gradova iz antičkog doba.

Međutim, takav razvoj ovog drevnog grada smetao je velikim imperijama, pre svih Grcima i Rimljanima. Zbog toga dolazi do čuvenih Punskih ratova između Kartagine i Rima. U vremenskom razdoblju od 264. do 146. godine p.n.e. desila su se ukupno tri Punska rata. Učesnik Drugog punskog rata bio je i najčuveniji vojskovođa Kartagine i jedan od najvećih vojskovođa u dosadašnjoj svetskoj istoriji Hanibal Barka (247-182. godina p.n.e.). Rimljani su u Trećem punskom ratu konačno uspeli da slome otpor Kartagine i 146. godine p.n.e. su je okupirali. Svi preživeli stanovnici Kartagine su prodati u roblje, a grad je potpuno uništen. Plodno zemljište oko grada je preorano, a preko zemlje je posuta morska so, kako bi se sprečila dalja vegetacija. Čitavih 200 godina nakon završetka Trećeg punskog rata na snazi je bila zabrana naseljavanja područja na kome se nalazila Kartagina. Međutim, upravo su Rimljani, u vreme vladavine Julija Cezara ponovo podigli ovaj grad, koji je u to vreme nazivan „žitnicom carstva“ i predstavljao je najveći centar hrišćanstva u ovom delu rimskog carstva. Kasnije su se na čelu Kartagine smenjivali razni vladari. Njom su, nakon Rimljana, vladali najpre Vandali, potom je ona bila vizantijski grad, da bi, najzad, pala pod vlast Arapa. Kartagina je kao grad prestala da postoji u 7. veku. Ostaci ovog drevnog grada pronađeni su krajem pedesetih godina 20. veka, u Tunisu, u neposrednoj blizini njegove istoimene prestonice, na istočnoj obali obližnjeg jezera, koje takođe nosi naziv Tunis. Ruševine su otkrili građevinci koji su radili na




renoviranju palate tadašnjeg predsednika Tunisa Habiba Burgibe. Antička Kartagina jedan je od najznačajnijih istorijskih i arheoloških lokaliteta, ne samo u Tunisu, već i u čitavoj Africi. Ona predstavlja neizbežnu destinaciju za gotovo svakog turistu koji dođe u Tunis. Pored ogromnog interesovanja turista, u Kartagini se neprestano vrše arheološka istraživanja, tako da predstavlja mesto na kome se okuplja i veliki broj naučnika. Najznačajnije očuvane arheološke iskopine na području Kartagine su Antonijeve terme (nekadašnji kompleks kupatila sagrađen u vreme cara Antonina), Rimski teatar (koji može da primi više od 10.000 gledalaca i domaćin je brojnih manifestacija među kojima je najpoznatiji letnji međunarodni muzički festival), Topet (u neposrednoj blizini nekadašnje luke, mesto na kome su se održavali obredi prinošenja žrtava bogovima Kartagine), Rimske vile (kvar sa ostacima kuća nekadašnjih stanovnika Kartagine), kao i Rimski amfiteatar iz 1. veka (za koji se smatra da je bio jedan od najvećih u čitavom Rimskom carstvu, a njegovi ostaci su 65 metara dugi i 37 metara široki). Lokalitet antičke Kartagine nalazi se pod zaštitom UNESCO-a od 1979. godine. Predstavlja jednu od najvećih turističkih atrakcija u Tunisu, koja privlači veliku pažnju turista i zauzima visoku poziciju na turističkoj mapi ove afričke države.