Sfaks je mediteranski grad na istočnoj obali Tunisa, smešten između tunižanske prestonice, od koje je udaljen oko 270 km, i granice sa Libijom. Drugi je grad po veličini u Tunisu sa oko 340.000 stanovnika u samom gradu i oko 500.000 stanovnika na širem gradskom području. Ovaj grad ima jednu od najvećih luka u Tunisu i važan je ekonomski i industrijski centar ove države. Posebno se ističe po industriji fosfata i izvozu maslinovog ulja i ribe. Takođe, Sfaks je i trgovinsko središte, sa bogatom ponudom kvalitetnih proizvoda po veoma pristupačnim cenama. Iako se nalazi na obalama Sredozemnog mora, ne predstavlja tipičan turistički grad.

Na području današnjeg grada postojao je antički grad Taparura, koji su izgradili Rimljani i na čijim temeljima je 849. podignut grad Sfaks. U periodu od 10. do 16. veka Sfaks je bio nezavisan grad-država, da bi nakon toga, jedan kratak vremenski period bio pod vlašću Španaca, a posle njih predstavljao je grad berberskih pirata. Prilikom preuzimanja vlasti nad gradom od strane Francuza 1881. godine, kao i tokom Drugog svetskog rata grad je pretrpeo velika oštećenja. Ponovo je postao samostalan nakon sticanja nezavisnosti Tunisa 1956. godine.

Sfaks je grad bogate istorije, sa brojnim kulturno-istorijskim znamenitostima i autentičnom arhitekturom. Kao takav, posebno je privlačan za istraživače. Za obilazak svih njegovih atrakcija i znamenitosti potrebno je izdvojiti puno vremena.

Tvrđava Kasbah predstavljala je garnizon francuske vojske tokom perioda pod francuskim protektoratom (1881-1956. godina). Najstariji delovi Kasbaha potiču iz 12. veka, s tim da je većina tvrđave izgrađena u 17. veku. Danas se u tvrđavi nalazi muzej. Posebnu čar predstavljaju njeni tornjevi, sa kojih se pruža idiličan pogled na čitav grad.

Sfaks ima jednu od najlepših Medina u Tunisu, koja se nalazi u savršenom stanju. Nasuprot većini Medina u Tunisu, koje predstavljaju isključivo trgovačke kvartove, Medina u Sfaksu predstavlja mesto na kome se živi. Postoji ukupno 6 kapija na Medini. Centralna i najinteresantnija kapija je Bab Diwan, velelepna građevina iz 1306. godine, smeštena na najimpozantnijem delu zidina sagrađenih u 9. veku. Glavna ulica Medine, Rue de la Grande Mosquee prostire se levo od centralne kapije, je uska i veoma duga ulica. Velika džamija (Grande Mosquee) smeštena je na lokaciji udaljenoj stotinak metara od ulaska u Medinu. Može se videti jedino njena istočna strana, pošto su ostale strane zaklonjene sukovima. Ulaz za turiste i ljude koji nisu muslimanske veroispovesti je strogo zabranjen. Medina Sfaksa je specifična po svojim sukovima, koji se potpuno razlikuju od sukova u većini tunižanskih Medina koji služe isključivo u svrhe masovnog turizma. Među njima se ističe Kovački suk (Souq des Forgerons), smešten u neposrednoj blizini kapije Bab Jelbi, poznat kao mesto na kom su snimani segmenti filma Engleski pacijent. Čajdžinica Cafe Diwan, koja se takođe nalazi u okviru Medine, omogućava svojim gostima prelep pogled na grad, a posetioci svakako trebaju da probaju njen specijalitet čaj od nane sa pinjolima. Tradicionalna tunižanska kuća Dar Djellouli izgrađena je u 17. veku kao stambeni objekat istoimene porodice. Kuća je trospratna, sa unutrašnjim dvorištem na koje gleda većina prozora, dok samo nekoliko prozora gleda na ulicu. Danas je u njoj smešten muzej sa zbirkama koje dočaravaju život u Sfaksu tokom 17. i 18. veka. U prizemlju gradske skupštine (Baladiya), koja se nalazi u ulici Habib Bourguiba, smešten je Arheološki muzej, među čijim eksponatima se ističu mozaici iz rimskog doba.

Novi grad (Ville Nouvelle) je kvart sa kućama sagrađenim nakon Drugog svetskog rata, koji je tokom rata pretrpeo potpuno razaranje usled bombardovanja. Ovaj deo Sfaksa odlikuju prostrane i široke ulice, ukrašene drvoredima palmi i drugih vrsta drveća.

Na svega 20 km od Sfaksa nalaze se Ostrva Kerkennah, tačnije 9 ostrva, među kojima su najveća dva Ile Gharbi i Ile Chergui. Ova dva ostrva su međusobno povezana uskom prevlakom koju su sagradili još stari Rimljani. Ova grupa ostrva poznata je po tome što je na njih bio prognan čuveni vojskovođa iz Kartagine Hanibal Barka. Do ovih ostrva se može stići feribotima, sa nekoliko polazaka u toku dana. Iako poseduju prelepe plaže i brojne hotele, na ostrvima turizam nije razvijen, tako da predstavljaju mirnu destinaciju idealnu za odmor u tišini i prelepom prirodnom ambijentu. Dubina mora kod ovih ostrva je veoma mala – 100 i više metara od obale dubina ne prelazi pola metra, pa se komotno može hodati po moru. Ponuda smeštaja je veoma raznovrsna. Jeftiniji smeštaj nude brojni hosteli koji se nalaze unutar Medine, kao i više malih hotela. Takođe, postoji i veći broj luksuznih hotela.

Saobraćajna povezanost je po prilično dobra. Na gradski aerodrom sleću avioni iz većine gradova u Tunisu, a jednom nedeljno postoji i redovna linija iz Pariza. Drumska i železnička infrastruktura su na zadovoljavajućem nivou. Kada je reč o gradskom saobraćaju, postoje brojne taksi službe, sa pristupačnim cenama za svoje usluge. Pored toga, postoji više linija na kojima saobraćaju gradski autobusi, a usluge gradskog prevoza pružaju i minibusevi (Luaž) koji mogu da prime 8-9 putnika.