Obast Kapadokija nalazi se u centralnoj Anadoliji, u unutrašnjosti Turske, 200 km severoistočno od turske prestonice Ankare i oko 70 km do grada Kajserija, koji je upravno središte Kapadokije. Ova regija, smeštena je na površini od oko 80 km2, između tri ugašena vulkana – Erdžijes, Guldag i Hasandag, koji su ispuštanjem lave u periodu dužem od milion godina, izazvali pojavu prirodnog fenomena po kome je Kapadokija poznata u celom svetu. Pored vulkanske lave, jaki vetrovi i obline kiše stvorili su zadivljujući prirodni pejzaž, sačinjen od impozantnih kamenih struktura, tj. glomaznih formacija stena nastalih od belog vulkanskog pepela,
stručno nazvanog tuf. Iz zemljine površine prekrivene peščanim slojem fascinantnog izgleda, izranjaju kupe i pečurke od belog kamena, sa jednom ili više kapa na svom vrhu, koje su zbog svog izgleda nazvane vilinski dimnjaci. U ovom svojevrsnom čudu prirode, koja je poput najveštijih vajara stvorila jedno od najlepših svojih dela, pečat je ostavila i ljudska ruka. Drevni stanovnici Kapadokije, služeći se najprimitivnijim oruđima, klesali su mekane stene, gradeći svoje domove upravo u njima. Najstariji dokazi o nastanjivanju Kapadokije potiču iz 6. veka p.n.e. Kasnije su Hrišćani, progonjeni od strane Rimljana, u 2. veku počeli da naseljavaju Kapadokiju. Na ovom području otkriveno je 38 podzemnih gradova i više od 600 crkava i manastira smeštenih u stenama od vulkanske prašine. Zemlja lepih konja, kako glas prevod staropersijske reči Kapadokija, danas je najpoznatija po naseljenim mestima Nevšehir, Urgup, Avanos i Goreme sa bezbroj atraktivnih lokacija, a najznačajniji podzemni gradovi su Derinkuju, Ozkonak i Kajmakli.
Nevšehir je glavni grad istoimenog vilajeta u Kapadokiji, središte ove zadivljujuće regije. Ima oko 80.000 stanovnika. Staro gradsko jezgro je najpoznatije po svojoj tvrđavi, a u gradu se nalaze još ruine otomanske citadele, kompleks džamija Damat Ibrahim Paša, veći broj turskih kupatila – hamama, kao i muzej Nevšehir, čiju kolekciju čine brojni artefakti, nakit, posuđe, statue i veći broj sarkofaga.
Goreme je gradić sa oko 2.500 stanovnika, smešten na 10 km od Nevšehira. U njegovoj neposrednoj blizini nalazi se predeo vilinskih dimnjaka, kao i veći broj podzemnih gradova. Sam grad je najpoznatiji po muzeju na otvorenom, koji je u stvari veliki kompleks hrišćanskih crkava ukopanih u stenovite formacije, gde su otkrivene brojne freske koje se ubrajaju u najlepša dela rane hrišćanske umetnosti. Najočuvanija crkva je Tokali Kilise, koja potiče iz vizantijskog perioda. Većina podzemnih gradova i crkava Goreme sagrađeni su u rimskom i ranohrišćanskom periodu. Zbog ovih jedinstvenih arhitektonskih i prirodnih znamenitosti i specifične arhitekture unutar belog vulkanskog kamenja, gradić Goreme je 1985. godine uvršten na listu UNESCO-ve kulturne baštine. Mnoge kuće u stenama Goreme-a pretvorene su u pansione i luksuzne hotele gde turisti mogu uživati u krajnje neobičnom smeštaju i bogatom jelovniku.Urgup je grad sa oko 19.000 stanovnika smešten na 20 km istočno od Nevšehira. Pored brojnih pećina i vilinskih dimnjaka rasutih po njegovoj bližoj okolini, Urgup ima veći broj hotela i pansiona, restorana, kafića i prodavnica, odličan je za noćni provod, tako da predstavlja najmoderniji turistički centar Kapadokije.
Avanos je smešten 18 km severno od Nevšehira, ima oko 12.000 stanovnika. Grad je posebno poznat po veoma dugoj tradiciji u proizvodnji i trgovini ručno pravljenih keramičkih predmeta i posuđa. Staro gradsko jezgro sa kaldrmisanim ulicama, obale najveće reke u Turskoj Crvene reke koja protiče kroz grad, kao i lokalitet Zelve, najveće su znamenitosti Avanosa. Zelve je područje udaljeno oko 5 km od grada na kome se nalazi najveća koncentracija vilinih dimnjaka u Kapadokiji. Ne zna se iz kog perioda potiču brojni stanovi uklesani u stene na ovom području, ali se sa sigurnošću može govoriti o hrišćanskoj zajednici koja je ovde izgradila veliki verski kompleks, poznat kao manastir Zelve u periodu od 9. do 13. veka. Osim lokacije Zelve, u neposrednom okruženju Avanosa postoje i brojne druge kamene crkve, od kojih su najpoznatije crkva svetog Agathangelosa i crkva Nićifora II Foke, vizantijskog cara.
Podzemni grad Derinkuju nalazi se u okolini istoimenog turskog grada, na oko 30 km od Nevšehira i najveći je od svih podzemnih gradova u Turskoj. Ne zna se tačno kada je osnovan, ali pretpostavke kažu u 7. ili 8. veku p.n.e. Ukupno 11 spratova Derinkujua spušta se do dubine od 85 metara. U njemu je, prema procenama, moglo da živi između 25 i 50.000 ljudi. Grad je imao brojne prostorije koje su omogućavale normalna život njegovih stanovnika – spavaće sobe, kuhinje, prostorije za ličnu higijenu, prodavnice, skladišta hrane, pa čak i prostorije u kojima se čuvala stoka. U podzemnom gradu Derinkuju se nalazi i velika odaja gde je bila gradska škola, oko koje je više manjih prostorija za učenje. Na najdubljem spratu smeštena je crkva do koje vode strme stepenice. Crkvena prostorija ima oblik krsta i dimenzije 20x9m. Derinkuju je imao i podzemnu reku, koja je omogućavala normalno snabdevanje grada vodom. Po njoj je gradi i dobio ime (Derinkuju na turskom znači duboki izvor). Za ventilaciju su korišćena ukupno 52 otvora, koji su dugim kanalima vodili do površine. Većina je bila dužine oko 30 metara, dok je najduži ventilacioni kanala dugačak čak 55 metara. Postoje tri glavna ulaza u Derinkuju, čija su se glomazana vrata, visoka oko 1,5 m, široka 20 do 30 cm i teška više stotina kilograma, mogla zatvoriti samo iznutra, tako da je stanovništvo bilo zaštićeno od neprijatelja koji su vrebali napolju. Grad je brojnim tunelima bio povezan sa drugim podzemnim gradovima u njegovoj okolini. Derinkuju je otkriven 1963. godine, a za posetioce je otvoren 1969. godine. Turistima su dostupna samo dva njegova nivoa, dok se na ostalim nivoima i dalje vrše arheološka istraživanja.
Obilazak Kapadokije moguć je na različite načine. Posebnu atrakciju predstavlja vožnja balonom, koja traje oko 45 minuta i pruža mogućnost posmatranja ovog zadivljujućeg regiona iz ptičije perspektive. Takođe, postoji mogućnost iznajmljivanja bicikla. Nezaboravna avantura je i jahanje konja, kojima se organizovano mogu obići sve znamenitosti ovog jedinstvenog kraja.
Kapadokija, nestvarni sklop čuda prirode i jedinstvene kapadokijske arhitekture, danas je jedna od najatraktivnijih turističkih destinacija u Turskoj. Poznati časopis Nacionalna geografija uvrstio ju je među 10 destinacija u svetu koje se moraju posetiti.
Najbolji način za dolazak u Kapadokiju jeste let avionom iz Ankare ili Istanbula do Kajserija, odakle postoje brojne ture po čitavoj regiji. Takođe, iz istih pravaca postoji više voznih i autobuskih linija.